ڪرودُ ٿو نَچي ڪُڏي قدم قدم سماجَ ۾،
اسان جي سوچَ ٿي رهي اڃان به احتجاجَ ۾!
ڇَڏي نه مُفلسي پئي غريب جي ڳِچي هتي،
وَڪوڙجي سَماج وِيو سَڄو وَبا وياجَ ۾!
وفا حيات ڇا ڪندي؟ فنا فنا سڀئي فنا،
رکون جفا نه جاڙَ ٿا مِٺا! سندي مزاجَ ۾!
ڀلي ڏِسو خُمارجي خواب انقلابَ جا،
اسان اٻوجھَ ٿا رهون اَڙيلَ اڃان اناجَ ۾!
حقيقتن جو سَجُ نئون جهان آ ڏٺو مگر،
اسان اڃان به رات سان رهون پيا رِواجَ ۾!
سُڪونَ سان ٻُسي چڱي شبانه زندگي وَڻي!
سمائي ڪُوڙ اَزيتون نه ڏي اسان کي تاجَ ۾!
* برک شاعر پنهل جي غزل کان متاثر ٿي لکيل