حوصلن سان گذاري حياتي! ڏِسون،
آسَ جا ديپَ ٻاري حياتي! ڏسون.
نيٺ ڪهڙو مزو ٿو ملي پاڻ کي؟
جيءَ جڳ ۾ جِياري حياتي! ڏسون.
پيارَ جي ڏيهَه مان سڏ سُڻي ڪو مَتان،
پيارَ سان ٿا پُڪاري حياتي! ڏسون.
هر قدم تي سُکيو وقتُ گهاريو گهڻو،
درد مندن سان گهاري حياتي! ڏسون.
وري پيارَ جون ٿا پَچارون ڪيون،
پٿر دل پِگهاري حياتي! ڏسون.
لوڪُ اونداهِه ۾ ٿو شبانه! مَري،
قربَ جي لاٽَ ٻاري حياتي! ڏسون.