وقت کان تيزُ پيارَ جا ويلا،
ساڻ توسان قرارَ جا ويلا!
آسَ هر ڪا گلاب ٿي آهي،
ڏي برهه ٿي بهارَ جا ويلا!
نيڻ نيڻن کي جام ٿا آڇِين،
پر لطف هِن خُمارَ جا ويلا!
ڍالَ ناهي ڪا دل بچايان مان،
نيڻَ نشتر نهارَ جا ويلا!
بهشت ڀاسِن پيا پرين! توسان،
پيا وڌن شالَ پيارَ جا ويلا!
ويڙهه ويساهَه سان حياتيءَ کي،
جيتَ ڏيندي، نه هارَ جا ويلا!
ياد آهين شبانه! دَم وانگي،
ڪونه ايندا وِسارَ جا ويلا!