نگاهون نماڻيون نهارون هتي،
سڀئي جيئڙا، هِن بهارون هِتي!
هتي چار مُرڪون ۽ ڳوڙها هِتي،
هڙئي سورَ، سک جون پچارون هِتي!
اسان قربَ جا هون مسافر مِٺا،
ڪدورت جون آهن ترارون هِتي!
ڪنائي نه ٿو لوڪ ٻوڙو ٿيو،
نه ڪر دل، اجايون پڪارون هِتي!
اٻوجهن سان انياءُ ڪيسين ڏسان؟
دکيءَ دل جو ناهي ڪو دارون هِتي!
جبر جابَجا ويو وڌي ڏيهَه ۾،
ٿين هينئڙا روز ڦارون هِتي!
شبانه، خوابن ۾ تارا نه گهم،
حقيقت ۾ ناهِن اڏارون هِتي!