جُڳتُ جيءُ سارو، نگاهون شبانه!
پَهرُ ڏيکُ پيارو، نگاهون شبانه!
زبان ساڻ ڳالهيون ته سڀ ڪو ڪري ٿو،
عجبَ جو اشارو، نگاهون شبانه!
الائي ته پلَ ۾ ٿيون ڪيئن پاڻي!؟
ڏِسي چاهُه چارو، نگاهون شبانه!
پَلي ڀي ته آخر کَڻي پيرَ پلجن،
نه ٿيون ڪَن ڪنارو، نگاهون شبانه!
وِڇوڙا وڏي واڪ ماتم پَيا ڪَن،
ڏسن چُپ نظارو، نگاهون شبانه!