وري اڄ اوهان جون ميارون پڳيون،
وري روحَ تائين جو سارون پڳيون!
اوهان ڏور هٿڙن کان نڪري ويا،
اوهان تائين پو ڀي نهارون پڳيون!
خزائون اکين منجهه چونديون رهيون،
اسان لاءِ ناهن بهارون پڳيون!
وڇوڙن هَٿان موڪليون جو اوهان،
اکين تي پرين! هيل هارون پڳيون.
ڌڏي ڀونءِ ويئي فلڪ لرزيو،
اوهان جي ڪنن تي پڪارون پڳيون!؟
شبانه اچو ها! اوهان پڪ هئي،
اوهان تائين شايد نه تارون پڳيون!