ناهي ٿيندي ٿورڙي ڪا زندگاني پيارَ جي،
سنڌ جي درياهَه وانگي رُخ، رواني پيارَ جي!
پيارَ مون کان هر پهر نغمو لکايو پيارَ جو،
ڏات منهنجي ٿو وڌائي مهرباني پيارَ جي!
سُورَ، سُڏڪا، آهَه، اُلڪا جيءَ منهنجي سان رهن،
ساهَه ۾ سانڍي رکي مون هر نِشاني پيارَ جي!
وقت سان ويندي هلي اچ قرب جا ڪلما پڙهون،
چارِ ويلا زندگاني جهٽَ، جواني پيارَ جي!
ڪينَ ڪجهه ڀي ٻيو شبانه، دل سڄڻ طلبي پئي،
جا بَجا آهي نماڻي دل ديواني پيارَ جي!