وڃي پوءِ ڪاٿي ورن ٿا پرين؟
اکين ۾ ٿي يادون ٻَرن ٿا پرين!
اچو هاڻ ڪاوڙ گهڻي ٿي وئي،
اوهان جا سِڪايل مرن ٿا پرين!
اَچو هان ڏِسو هان ڏُکيءَ ڏي کِلي،
اکين منجهه ڳوڙها ترن ٿا پرين!
اوهان جون ڪري ياد ڳالهيون سڀئي،
بڪيون، هانوَ، جيرا ٺرن ٿا پرين!
اوهان جا وڇوڙا سَهن ٿا ڪِٿي؟
جگر شينهن جهڙا ڏرن ٿا پرين!
شبانه اوهان ڏور ويندا رهيا،
جَڏا جيءَ هتڙي ڳرن ٿا پرين!