آنءُ پنهنجو گُهران ٿي حصو دردَ جو،
ڏيهَه ۾ ٿي پوان شل قصو دردَ جو!
هر اکر کي حياتي ملي ٿي ملي،
نانءُ تحريرَ ۾ جي لکو دردَ جو!
سُونهن سِڪَ کي سڃاڻڻ گُهرو ٿا ته پو،
هر قدم تي سبقُ پيا سکو دردَ جو!
لوڪَ ۾ ناهي اهڙو وفا جو جگرُ،
جيءَ سان واسطو مون ڏٺو درد جو!
قلب جو جُهوپڙو هو ڀِنو رات ڀر،
مينهڙو جو وِرهَه ۾ وُٺو دردَ جو!
بيوفا سان شبانه، وفا ٿو ڪري،
واسطي کي نڀائڻ ڏِسو دردَ جو!