پيارَ سان دل ڀَري ٿو اچين،
پنڌ ڪيڏو ڪري ٿو اچين!
قربُ قاتِلُ متان ٿي پوي،
ڌيان جڳ ڏي ڌري ٿو اچين!
چاهه چانڊوڪيون تون کَڻي،
چنڊ اُڀَ ۾ ٻري ٿو اچين!
قول تنهنجو مٺو آ مٺا!
ڪير جيئي مَري ٿو اچين!؟
تون سدائين چوين ٿو اِهو،
ٿي نه توبن سَري ٿو اچين!
دشمنن جي دلين تي پرين،
روز مُڱَ تون ڏَري ٿو اچين!
دردَ منهنجا شبانه سڀئي،
تون ڪرڻ مَنَ، پَري ٿو اچين!