گهڙيون فاصلا ٿي ويون!
اکيون آسرا ٿي ويون!
لکيون وائيون ڪالهه جي،
سدا لئه صدا ٿي ويون!
اميدون ڏنيون وقت جي،
قلم سان ڪَٿا ٿي ويون!
پريشانيون پيارَ ۾،
سڀئي سلسلا ٿي ويون!
دليون سُورَ ورنيون سڻن،
امنگون ندا ٿي ويون!
وبائون، وڇوڙا پرين،
شبانه، سزا ٿي ويون!