پِيا! تون پري کان پُڪارون نه ڏي،
اندر کي وڍيندڙ سنڀارون نه ڏي!
اڃان پيارَ جا پيچرا ساڻ هِن،
ٿَڪيو ساهُه ناهي مَيارون نه ڏي!
اڙي سوچ انسان! هڪ ڀُونءِ آ،
فسادن جون وچ تي هي تارون نه ڏي!
ڏکن ساهه ساڻو ڪَيو ٿَس اڳي،
وڇوڙا! جڏيءَ کي تون مارون نه ڏي!
ڀلي ڪر نه ويساهُه تون قرب ۾،
گمانن سان دل منجهه ڏارون نه ڏي!
شبانه! اِهي گهاوَ گهرجن نه ٿا،
دکيءَ کي کڻي ويڄ، دارون نه ڏي!