بندوق شاعريءَ جي هر لفظ ڄڻ ته ٺا ٺا،
هِنَ جنگ ۾ او ڌرتي! آهي سَٺو تو ڇا ڇا؟
ميدان من لڳي ٿو جذبن جي جنگ آهي،
احساس جا پِيا هِن دل منجهه ڪيڏا لاشا!
ڏاهو به ٿو چوائين ۽ روحَ ڀي رنجائين،
توکي ڪٿي اچي ٿي الفت ڀري ڪا ڀاشا!
تون پاڻ جو به ناهين سگهيو سڄڻ اڃان ٿي،
تو ۾ اميد ڪائي رکندا نه جيءَ آتا!
نفرت زهر شبانه، گهرجي نه زندگيءَ کي،
محبت مٺي آ مٺڙا! کائون کنڊون، پتاشا!