زمينَ چُپ، آسمان چپ ڇو!؟
ڪُسن ٿا جذبا جهانُ چپ ڇو!؟
ستم هي هيڏو حيات هِن سان،
صداقتن جي آذان چپ ڇو!؟
دکي اُٿي رات دل رڙي هئي،
زبان جڳ جي زمانُ چپ ڇو!؟
ستن قرآنن مثل ڪُٺي وئي،
الله! تنهنجو قرآنُ چپ ڇو!؟
ڊڄين نه ٿو ڏاڍ جي اڳيان پو،
ڪيو ڪوي! تو بيانُ چپ ڇو!؟
اميد سُڏڪا ڀري سُتي آ،
ڪيو ٿي مَنَ جو زِيانُ چپ ڇو!؟
هزار احساس دل ۾ پو ڀي،
رهيو شبانه ڌيانُ چپ ڇو!؟