عمر ڏکندي رهي آهي ڀڃ ڊاهَه ۾،
چين ماڻيو ڪٿي دل دکيءَ چاهَه ۾!
ڪجهه نه ٻيو ٿي گهران ڏي پريشانيون،
ڪا ته سوغات تنهنجي رهي ساهَه ۾!
آسرا آسرا ٿي ويا وقت سان،
جيءَ اکيون رکيون پاڪ اللهَ ۾!
تار پاڻي اُهو ئي وهي ٿو مگر،
ڇو رهي ڪونه آ موج درياهَه ۾!؟
ريت آئي ڪهاڙي اُڀي ٿي اڳيان،
بي گناهه وئي ڪُسي ڪنوار ونواهَه ۾!
ساهه آهي سريءَ ۾ شبانه اڃان،
داغ ايندو پرين! ڪونه ويساهه ۾.