مصيبت هي ناهي نه گهٻراءِ جاني!
محبت ڪيون ٿا جيئڻ لاءِ جاني!
ڏکن ۽ سکن جي پئي مند رهندي،
اداسي اکين ۾ نه ترساءِ جاني!
اها ماٺ تنهنجي ڪِٿي چين ڏيندي؟
ڪري ڳالهيون چار ڳالهاءِ جاني!
گهڻا ڏينهن ٿيئڙا ڏٺو اَکِ نه ڳوڙهو،
وڃي ساهُه ڀرجي تون ايذاءِ جاني!
جِتي ساهَه پنهنجا اُتي تات تنهنجي،
ڪَٺو آهين مون ساڻ هر جاءِ جاني!
ڪَري بسم الاهيون شبانه مڃيندي،
کِلي ڪجهه چپن ساڻ فرماءِ جاني!