شاعري

آڪاسُ آ اکين ۾

هي ڪتاب شبانه عالماڻيءَ جي غزلن جو مجموعو آھي. شبانه جي غزل ۾ پوڄا جي حد تائين پيار، عاشقي جو امتحان، محبوبيت جو ماڻو، ماڻهپي جو معيار، عاجزي، سچائي، سنجيدگي، ارڏائي، سميت ٻيا ڪيترائي انوکا اهڃاڻ ملن ٿا. جن سان نه رڳو اهو ڪاٿو لڳائي سگهجي ٿو ته شاعره ڪيترين ۽ ڪهڙين ڪيفيتن مان گذري لکيو هوندو، پر اها به پرک پوي ٿي ته هوءَ موجوده سماجي اڻ برابري ۽ منافقي جي ڀر مان گذري تخليقي پورهيو ڪيو آهي. عورت ناتي سندس اهڙي کري مزاج رکڻ تي دلي داد ڏجي ٿو.
  • 0/5.0
  • 1256
  • 353
  • 3 سال اڳ
  • 0
Title Cover of book آڪاسُ آ اکين ۾
سنڌ سلامت پاران
سنڌ سلامت ڊجيٽل بوڪ ايڊيشن سلسلي جو نئون ڪتاب ”آڪاس آ اکين ۾“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. هي ڪتاب شبانه عالماڻي جي غزلن جو مجموعو آھي مرتضيٰ لغاري لکي ٿو:
”شبانه جي غزل ۾ پوڄا جي حد تائين پيار، عاشقي جو امتحان، محبوبيت جو ماڻو، ماڻهپي جو معيار، عاجزي، سچائي، سنجيدگي، ارڏائي، سميت ٻيا ڪيترائي انوکا اهڃاڻ ملن ٿا. جن سان نه رڳو اهو ڪاٿو لڳائي سگهجي ٿو ته شاعره ڪيترين ۽ ڪهڙين ڪيفيتن مان گذري لکيو هوندو، پر اها به پرک پوي ٿي ته هوءَ موجوده سماجي اڻ برابري ۽ منافقي جي ڀر مان گذري تخليقي پورهيو ڪيو آهي. عورت ناتي سندس اهڙي کري مزاج رکڻ تي دلي داد ڏجي ٿو..“
هي ڪتاب مرڪ پبليڪيشن پاران 2017ع ۾ ڇپايو ويو. ٿورائتا آهيون مرڪ پبليڪيشن جي سرواڻ مرتضيٰ لغاريءَ جا جنهن ڪتاب جي ڪمپوز ڪاپي ڪتاب سنڌ سلامت ڪتاب گهر ۾ پيش ڪرڻ لاءِ موڪلي.


[b]محمد سليمان وساڻ
[/b]مينيجنگ ايڊيٽر ( اعزازي )
سنڌ سلامت ڊاٽ ڪام
sulemanwassan@gmail.com
www.sindhsalamat.com
books.sindhsalamat.com ڪتاب جو مطالعو ڪريو
حق ۽ واسطا ليکڪ وٽ محفوظ

2m 10s


سنڌ سلامت پاران

2m 10s


ارپنا

2m 10s


پبشلر نوٽ

2m 10s


منهنجي پاران: اسان قربن ڀريا ماڻهو!

2m 10s


غزل

2m 10s


ڪنهن لاءِ رڙيو آهين احساسَ! ڀَري سُڏڪا!؟

2m 10s


جُڳتُ جيءُ سارو، نگاهون شبانه!

2m 10s


ڀُونءِ ۽ آسمانُ ڳالهائي

2m 10s


جيوَن مُسافتن ۾ ٿَڪجي پيو ڪَجي ڇا!؟

2m 10s


نيڻَ نماڻا، ڄاڻي وٺجان،

2m 10s


دُورين سان هِن پيارَ وڌي ويا،

2m 10s


ڪاوڙ، ڪاتي ڏيندا توکي!

2m 10s


جهٽ پلُ ته ساهُه ساهجُ ٿڪجي نه تون پيو آن!؟

2m 10s


جيوَنُ جڳ ۾ سَهنجو ناهي،

2m 10s


دمُ نه مايوس ٿي گهارجان واٽَ ۾،

2m 10s


نيرَ ناهن نُور ٿو وهندو رهي،

2m 10s


پارُ ڪوئي نه آهي پَتو موتَ جو،

2m 10s


موت ڀي مامُ آهي مَري ٿا ڏِسون،

2m 10s


رِڻن ۾ سڏيندي زمانا لڳي ويا،

2m 10s


مون سَٺو ڇا ٿيو سُور آيو ته هو!؟

2m 10s


بهارون چار ڏينهن آهن، خزائون چار ڏينهن آهن

2m 10s


وڃين ٿو پر ٻُڌايون وَڃُ،

2m 10s


ٺَري پئه ٺري پئه زمانا! وڃون ٿا،

2m 10s


هئا چار لمحا گذاري ڇڏياسي،

2m 10s


سڀ کڻي احساسَ پنهنجا باهَه ۾ ساڙي ڇڏيان،

2m 10s


اکين جي ڳوٺَ ۾ هاڻي،

2m 10s


ڏنو وقت! توکي سڄو رتُ ولوڙي،

2m 10s


دوستن جا ساٿَ ساري ڪيرُ ٿو!؟

2m 10s


قربَ ۾ آ قسم ڀٽائيءَ جو،

2m 10s


جنڊُ ڪري تون پنهنجي مَنَ کي،

2m 10s


آنءُ پنهنجو گُهران ٿي حصو دردَ جو،

2m 10s


ساڳيو سُور سُرور شبانه!

2m 10s


مان سَڙي آهِيان او گهٽائون! وَسو،

2m 10s


سڄو چينُ پنهنجو وڃائي وَران ٿي!

2m 10s


مون سان نه ڪنهن جو ناتو ارمان جي دنيا ۾،

2m 10s


زندگيءَ جون گهڙيون تيز تر ٿيون ڊُڪن،

2m 10s


ڪِٿي بيقراري سُتي رات ڀر،

2m 10s


تو بِن اهڙي عيد گذاري،

2m 10s


عجب الفت نڀائين ٿو،

2m 10s


ڪجهه تو نڀايو آهي ڪجهه مون نڀايو آهي،

2m 10s


ٻُڌي ڀي پَيا ڄڻ پڪارون نه سمجهن!

2m 10s


عيدَ جي چنڊَ جو ڪهڙو اوسيئڙو!؟

2m 10s


عيد جي رات تڙپيا بُکيا ٻارَ وو،

2m 10s


عُمر هڪڙي آ پيارَ ۾ گهاريون،

2m 10s


ريءَ تنهنجي اَلا، عيدَ گُذري وئي،

2m 10s


سُورَ ٽاڪي ڪَري مَنُ سجائي ڇڏيو،

2m 10s


اسان جي لئه متان ڏسو زمينَ آسمانَ کي،

2m 10s


نيڻن ۾ ٿا تاتِين ڪيڏا وک وک تي ارمانَ،

2m 10s


پنڌُ ڇو ٿا ڇڏيو ڌرتتيءَ کان ڊِڄي!؟

2m 10s


نه ساڙ سرخرو ڪيو نه پيار چار پر ڏنا،

2m 10s


راتَ جي پيٽَ ۾ اويلي آ،

2m 10s


مصيبت هي ناهي نه گهٻراءِ جاني!

2m 10s


هٿن ۾ هئو وقت نڪري ويو،

2m 10s


ديدَ، درشن جي ٿيندو پرين!

2m 10s


قلم ۽ قدم جي سفر ساڻ آهيون،

2m 10s


انسانَ جو عمل ۽ ڪردارُ دَرسُ آهي،

2m 10s


ماءُ ارپي آهي لولي پيارَ جي،

2m 10s


آءُ هِڪوار روز ساريندين،

2m 10s


نيڻَ تنهنجا حوصلا ڏيندا رهيا،

2m 10s


الائي ته ڪاٿي کُٽي هي سفر؟

2m 10s


تاتِ تنهنجيءَ ۾ هانءُ هُرندو آ،

2m 10s


ڇا جا رِشتا ڪُوڙا سارا ساهُه اڪيلو آ،

2m 10s


ناهي ٿيندي ٿورڙي ڪا زندگاني پيارَ جي،

2m 10s


پريت ڀريو بيانُ آهيون،

2m 10s


مِٽي ٿي ڳالهائي مِٽي ٿي ڪنائي،

2m 10s


ڪِينَ ڪنهن کي مِليون هِن وفائون هِتي،

2m 10s


ڏُکڻ جي کِلڻ جي اِها ويل آهي،

2m 10s


حوصلن سان گذاري حياتي! ڏِسون،

2m 10s


اڃان تون نه آئين نِهارون پُڇن ٿيون،

2m 10s


ڌرتتي او ڌرتتي - ڌرتتي او ڌرتتي!

2m 10s


عشق اگني نه چئه هي ٿڌو آبُ آ،

2m 10s


پِيا! تون پري کان پُڪارون نه ڏي،

2m 10s


وَڏي ٿي وئي آ ملڻ ۾ وِٿي!

2m 10s


وقتَ ويڇا وڇائي ڇڏيا واٽَ ۾

2m 10s


زندگي! توکان شڪايت ٿئي نه ٿي،

2m 10s


حياتيءَ جي هوندي گذاريو پري،

2m 10s


زندگي، موت جو ڪونه احساسُ آ،

2m 10s


رکون عشق تي پاڻ ايمانُ اُجرو!

2m 10s


ٻاٽَ آهي ته ڇا لاٽَ ٻاري وِڌو،

2m 10s


حوصلن جي اک هئس انوارُ جو -

2m 10s


گهيڙَ گهٽ پاڻَ جا ڊاهي گذريو هِتان -

2m 10s


وقت کان تيزُ پيارَ جا ويلا،

2m 10s


مٿان ڌرتتي ۽ ڏکن جو وِڇاڻو!

2m 10s


هارَ کان اڳُ تون مڃين ٿو هارَ ڇو!؟

2m 10s


پرين! پياريون درازا ۾!

2m 10s


آنءُ توکان سِوا چنڊ ڪهڙو ڏسان!؟

2m 10s


رُڳو بحر و وزن آهي،

2m 10s


ٿي رهي زندگي وقتَ جي واتَ ۾!

2m 10s


بند ڪريو ذاتِ جو هاڻي قصو،

2m 10s


اِجهو ديپَ دَمَ جا پَلن ۾ اُجهاڻا،

2m 10s


ريتن اڳيان نه جُهڪندو هالارُ عشق پنهنجو،

2m 10s


شورَ دٻجي وڃن، هيکلايون اَچو،

2m 10s


رنجُ ڪوئي رنجائي انهيءَ کان اڳي،

2m 10s


ساري ڪيرُ وساري پيارا!

2m 10s


پيارَ ۾ پرکڻ نه ايندو،

2m 10s


تحريرَ سان شبانا،

2m 10s


ويلَ اوکي ٻِيو ملهائيندو نه آ،

2m 10s


بات جو هر ويل آئي سنڌ جي،

2m 10s


پيارَ تنهنجا روشني اونداهِه ۾!

2m 10s


ڪيئن بي چين توکي ڏسان!؟

2m 10s


ڏاڍَ کان ڏَرندي گذاريون زندگي -

2m 10s


هُو ازل کان رهيو مسافر آ،

2m 10s


ڳڻتيون ڏئي هي ڳارا وئين پار ڪهڙي پيارا؟

2m 10s


مون ڪيو آهي اُجالو پيارَ جو،

2m 10s


ڪمائڻ کان اڳ ۾ وڃائڻ لڳاسين!

2m 10s


ڪئي ڳالهه دل جي اسان بي زباني،

2m 10s


ٿي گهڻي وئي دير هِت موٽي هلُون،

2m 10s


الائي ته ڪاٿي ٺِڪاڻو مِلي،

2m 10s


هي جيءُ ڏُکائين ٿو تون سُورُ لڪائين ٿو!

2m 10s


آڪاسُ آ اکين ۾ هر سُورُ ڄڻ ستارو!

2m 10s


هڙئي ناز پيارا! نماڻا اکين جا،

2m 10s


وِٿيون دل ۾ ناهن نه ٿينديون ڪڏهن،

2m 10s


پيارَ سان دل ڀَري ٿو اچين،

2m 10s


اِهو قيدَ پڃري مان نڪري سگهي ٿو،

2m 10s


دل تڙپي ٿي آءُ پيارا،

2m 10s


زندگي ۽ زمانُ گذري ٿو،

2m 10s


گلشن هوندو ڳيرا هوندا،

2m 10s


جا ويلَ درد ڏيندي سا ويل ويجهڙي آ،

2m 10s


جند وئي پر چاهه بچو آ،

2m 10s


اهي ڳوٺ ڳالهيون سنڀاري ته ڏس،

2m 10s


هِن دل جي غمي ڏس شاهد آ،

2m 10s


پئي ڪالهه “موري” مان جيجل سڏي،

2m 10s


تو سِوا هيکلا پيچرا پيارَ جا،

2m 10s


زماني ۾ چريا ماڻهو!

2m 10s


نگاهون نماڻيون نهارون هتي،

2m 10s


پل گهڙي زندگي پچارون سدا،

2m 10s


ڏورُ توکان ڪٿي ساءُ آهي پرين!؟

2m 10s


ڇانوَ ڇا ڌرتتي ولولو زندگي!

2m 10s


گگهه گهٽائون انبر پاسي،

2m 10s


نه سو چَس ساءُ شعرن ۾،

2m 10s


نِگهَه نفرت ڀري هن جي،

2m 10s


ڀونءِ ۽ آسمان لڙڪن جو،

2m 10s


سورُ آيو نصيب سڏجي ٿو،

2m 10s


قلب جو آڪاس تارا عشق جا،

2m 10s


گهڙيون فاصلا ٿي ويون!

2m 10s


الائي ته ڇا ڇا وساري ٿو سڀ ڪو!؟

2m 10s


زندگيءَ رکيو پير اوکيءَ ۾،

2m 10s


سانڍي رکجانءِ پيارَ جا ويلا،

2m 10s


اکين منجهه سپنا ڀريون جو ڀري ٿو،

2m 10s


تهمتن جو جهان ماري ٿو،

2m 10s


اِجهو دم اُجهاڻا هلي آءُ راڻا!

2m 10s


زندگي ماتم سوا ڪهڙي مٺا!؟

2m 10s


ساهَن وانگي ساريان توکي،

2m 10s


عمر ڏکندي رهي آهي ڀڃ ڊاهَه ۾،

2m 10s


آءُ، تولاءِ دل جون صدائون پرين،

2m 10s


وڃي پوءِ ڪاٿي ورن ٿا پرين؟

2m 10s


آزمائي پئي دوست! تنهنجي ڪَمي،

2m 10s


نه ٻيو ڪو پاڻَ کي سُجهي اسان ته هيڪڙو ڏٺو،

2m 10s


وري اڄ اوهان جون ميارون پڳيون،

2m 10s


وقت وانگر وِٿيون ٿا وِجهو،

2m 10s


بندوق شاعريءَ جي هر لفظ ڄڻ ته ٺا ٺا،

2m 10s


رڳو انتظاري وڻي ئي نه ٿي،

2m 10s


جَليا مون سان ستارا دير تائين،

2m 10s


هي پيرن جو ناهي سفر ساهَه جو آ،

2m 10s


جڏهن سارَ لهندي تڏهن ڪير هوندو!؟

2m 10s


تو سوا او پرين! ساهَه سُڏڪا ٿيا،

2m 10s


هر اوکَ به سوکي آ جو ڏات اڃان آهي،

2m 10s


ڪرڻو پيو ڪيوسين اظهار قيدَ ۾،

2m 10s


بدگماني ٿئي دوستي ٿي وڃي،

2m 10s


دردَ جي ڌرتتي تيکَ تايون وَيون،

2m 10s


ڪُٺا لال بڻيون او مائون اڪيليون،

2m 10s


ڪُلفت ڪِروڌ کڻ کڻ، قربن ڪَڻي اسانجي!

2m 10s


اڃان ويهه، پيارا اڃان رات آهي،

2m 10s


زمينَ چُپ، آسمان چپ ڇو!؟

2m 10s


بي قياس گذاريون ٿا احساس ڪٿي آهي؟

2m 10s


اوهان نه سوڙهه ۾ رهو اُٿي اسان وڃون پيا،

2m 10s


ڏٺا پل پل پٿون هت مون، اگهاڙا پيرَ پنهنجن جا!

2m 10s


اي دوست! درد سُورَ جي وري وري صدا نه ڏي،

2m 10s


وقت سان ٿو وَهي زندگيءَ جو قدم!

2m 10s


ڪرودُ ٿو نَچي ڪُڏي قدم قدم سماجَ ۾،

2m 10s


بزم مستانَ ۾، هوش جون ڳالهيون!

2m 10s


ڪتاب تي آيل ريٽنگ ۽ رايا

ھيستائين ڪابہ ريٽنگ ناھي مِلي



ڪتاب تي راءِ ڏيڻ لاءِ مھرباني ڪري لاگ ان ڪريو.

  • ليکڪ شبانه عالماڻي
  • ڇپيو ويو 2017
  • ڇپائيندڙ مرڪ پبليڪيشن شهدادڪوٽ
  • ڇاپو پھريون
  • عالمي ڪتاب نمبر
  • آن لائين ٿيو 01/Jan/1970
  • ترجمو آھي؟ جي نہ
  • ٽيڪسٽ ۾ آھي؟ جي ھا
  • لاٿو ويو 353 ڀيرا

ڪتاب ۾ ٽِڪليون