ٿي گهڻي وئي دير هِت موٽي هلُون،
دل! نه ايندو ڪير هِت موٽي هلُون!
شهر ڪونهي رِڻ خطر آهي هِتي،
ناهي ماڻهوءَ پير هِت موٽي هلُون!
پيارَ جو ڪو ڳيچُ ڳائي ڪونه ٿو،
ساڙ آ چؤڦير هِت موٽي هلُون!
چاهَه سان ڇو ساڙُ ٿا چاهِن سڀئي،
ماڻهو! ماڻهوءَ مير هِت موٽي هلُون!
ٻيو نه ڪجهه آهي هٿن ۾ ڇا ڏجي؟
من، ورهائي خير هِت موٽي هلُون!
تون شبانه! خير ٿي چاهين پئي،
عام آهي ويرُ هِت موٽي هلُون!