ٻُڌي ڀي پَيا ڄڻ پڪارون نه سمجهن!
اُهي قربَ ۾ جي ميارون نه سمجهن!
ٿيا جيءَ نفرت خزائن جا عادي،
صفا پيارَ، سِڪَ جون بهارون نه سمجهن!
ڀلا پيارَ جون ٻوليون ڪيئن ڄاڻن؟
پکين جون مٺيون جي تنوارون نه سمجهن!
پُکي منجهه مايوس ماتام آيو،
طبيبا دُکي دل جو دارون نه سمجهن!
کڻان. ساهَه ڪهڙا سبب ريءَ ساڻا،
سڄڻ جون اگر ٿا سنڀارون نه سمجهن!
شبانه! جُڳتَ جو رهيو دردُ تن ۾،
اکين جون اياڻا، نهارون نه سمجهن!