ٻه اکر
سندس شخصيت گهڻ رخي هئي.حق گوئي خواه بي باڪي ته سندن خاص خوبي هئي. اهڙي جيد عالم جڏهن وري طريقت جي رنگ ۾ رڱجي، حقيقت جي حال ۽ معرفت جو مقام ماڻيو، ته اُتان جا ماڻڪ ميڙي بحر عميق ۾ غواصي ڪري بحر جي موجن ۾ لهرن ۽ اٿل ۽ ڇولين سان جڳ واسي ڇڏيائين.
لنڪا لنڪا ڪن، لئه لنڪا جي اوهريا،
سڻي سونُ لنڪا جو، سُکُ نه سامونڊين
پره پڳه جوڙيا، کاري کيڙئن،
وڏي ڀاڳ ڀِڙن جي ڪهيا ڪارو نڀار ڏي
سندن علمي بحر مان سيراب ٿيڻ لاءِ محترم ڊاڪٽر نبي بخش خان بلوچ، مرحوم جناب علي احمد بروهي صاحب، روهڙي جا رضوي سادات ۽ مرحوم عطا محمد حامي صاحب جن هلي اچي ساڻن صحبتون ڪري پرائي ويندا هئا. سندن گفتار تي مبني هي ڪتاب عرصي دراز کان قلمي صورت ۾ موجود رهيو، مگر شايد ڪن ناگزير اسبابن سبب ڇپجي پڌرو ٿي نه سگهيو.
هن ڪتاب جي شايع ٿيڻ تي ڌڻيءِ جي درگاهه ۾ آسائتو آهيان ته سندس مدد ۽ عنايت سان ڪتاب ڇپجي قارئين ڪرام جي دست حنا ثابت ٿيندو. آمين.
مون اُڀي تڙ جهل، پرين پڳه ڇوڙيا،
ڪا مُهين ۾ ال، نات سڄڻ سٻا جها گهڻو.
فقير شمس الحق فولادي