قُقُنس پکيءَ جي ڳالهه
مطلب ته فقير عارف ان ققنس پکيءَ وانگر آهن اسم اعظم جو سروز وڄائيندي هن بوتي کي باهه ڏئي ساڙي ڇڏين دل واري آني تي جيڪو حجاب هين سو ڦاٽي پوين. ۽ روح جو ٻچو ڦڙي پوين. خام خوديءَ کان بيخودي ٿي پون. پوءِ روح پرواز ڪري. ملڪوت ۾ وڃي نڪري، ستين آسمان کان اورتي ڪونه بيهي پوءِ اصل قُقنُس ٿي پوي.
بيت
اي براد مرغ آن ققنس توئي نغمه ساز وحدت ومعنوي.
اي ڀاءُ اهو ققنس پکي تون ئي آهين. معنيٰ ۽ وحدت جو ساز وڄائيندڙ به تون ئي آهين
هين بر آواز نغمئه ذکر خدا، تاروي زين نغمه بر عرش عليٰ
هن طرح خدا جي ذڪر جو نغمون ڳاءِ ته جيئن ان نغمي سان عرش عُليٰ تي وڃين.
آتش ده بيضه دل رااي پسر تاکه پرده رد آئي بدر
ٻچڙا دل جي آني کي باهه ڏي ته جيئن پردو ڦاٽي پوي ۽ تون ٻاهر اچين
تاز آواز اين توحيد قال، از شيندن طالبانرا وجد حال
ان آواز ۽ توحيد جي ڳالهه ڪر ته ٻڌڻ سان طالبن کي وجد حال پوئي
هرکه اندر عشق حق بابد کمال پيس زبانش چون زبان ذوالجلال
جيڪو الله جي عشق ۾ ڪمال کي پهتو پوءِ ان جي زبان ذوالجلال جي زبان ٿي پوندي
يسمع وبصر وبي ينطق وجود سر بسر فاني بوداندر نمود
ٻڌندڙ ڏسندڙ ۽ ڳالهائيندڙ تنهنجي وجود ۾ آهي هي سارو جهان فاني آهي ۽ هو سمايل آهي.
گرچه گويد اين زبان او کلام، نيست آدم آن خدا دان والسلام
توڙي جو هي زبان سان ڪلام ٿو ڪري ته به آدم نه آهي ان کي خدا سمجهه