ماڪڙ جي ڄم جي ڳالهه
مطلب ته طالب جي دل واريءَ جي دڙي مثل آهي. پوءِ دل تي سڪ ۽ محبت جو مينهن ٿو وسين پوءِ مرشد هن جي دل ۾ الله جي اسم جو ٻج ٿو وجهي اهوٻج سيني ۾ سمائجي سڌن ۽ هوسن جي پوکن کي وتي کائيندو. جڏهن طالب وٽان سڌن جي پوک کاڄي پڌري ٿي ۽ باقي وڃي ان رهيس. پوءِ مرشد شهنشاهه اچيس ته ان جي ڏسڻ سان وجود وارو کوپو ماڪڙ جي ٻچن وانگر ڦاڙي وجهي ۽ مرشد سان گڏ معراج تي اڏاڻو. هليو وڃي بوتي واروکوپو اتي هو آسمان جي مٿان عرش جي سير تي
حديث من عروج الروح تيز الفلڪ يمشي من الرائس بدون الااقدام جنهن روح عروج ڪيو سو آسمانن ڏانهن مٿي ڀر تيز پرواز ڪندو پيرن کانسواءِ وڃن آديسي اُڀَ سرا.
بيت مثنوي
گرهي خواهي رسي درمعرفت، ملخ بچه وار شودر تربيت
جيڪر چاهين ته معرفت ۾پهچان ته ماڪڙ جي ٻچي وانگي سکيا وٺ
تاتو فصل وهم رافاني کني، پس به سوئي اصل خود رجعت زني
جيئن تون وهمن جي فصل کي ناس ڪرين. پوءِ پنهنجي اصل طرف موٽ ۽ پرواز ڪرين.
پرده جسم صفاتي رابدار تابطرف ذات خود داري عبر
ظاهري جسم جي پردي کي ڦاڙ. ته پنهنجي ذات جي خوشبوءِ حاصل ڪرين
ڳرتو اندر پرده ماني خوار وزار، قوت هر مرغ شوي مرگ شي کرار
نه ته تون پردي ۾ ذليل رهندين. ۽ موت کان پوءِ هر پکيءَ جو قوت ٿيندين.
زود کن اين پرده برادري غلام. طائربالا فلک شود والسلام
جلد ڪرهي غلامي جو پردو ڦاڙ مٿئين آسمان جو اڏامندڙ پکي ٿي ۽ سلام