عشق حقيقي
جنهن تي سرڪار رنج ٿيندي ته اهو مرشد وڃي وٺندو. راضي اٿس ته ڪامل مرشد ملندس جيڪو کيس الله جو سڌو رستو ڏسي رهبري ڪندس.
جيڪو دم دم ۾خيال جي نظر سان ذڪر ڪمائي تنهن کي صوفي چئبو آهي. وذکر ربکَ فِي نفسِکَ وارو رستو هلي.صرف ڪپڙن پائڻ سان صوفي ڪونه ٿيندو آهي. دمن جي حفاظت واري کي صوفي چئبو آهي.
الله جي پنڌ جا سڀ ڏک سک عيد پيو سمجهندو. ڏکن کي خدا جا موڪليل سمجهي چوندو بسم الله سچو صوفي ان کي چئجي جيڪو جسم جي قيد مان نڪري معراج ڪري. جنهن نفس سان حياتي گذاري الله اثبات نه ڪيائين ان کي صوفي هر گز نه چئبو اهو لعنت جو حقدار آهي.ان کان الله ۽ رسول بيزار آهن ڇو ته هن روح موسيٰ کي ڦٽو ڪيو ۽ نفس فرعون جو تابع رهيو.
بيت ديوان آشڪار
صوفي آن جائي کي چون الله شديافت راهه بعد ازان آگاه شد.
صوفي اهو آهي . جيڪو الله ٿيو رستو لهي خبردار ٿيو.
ای دلا در عشق تو دیوانہ باش ، برشمع حسن چون پروانہ باش
اي دل تون عشق ۾ چريو ٿي. حسن جي شمع چون تي پروانه وانگر هج
ھست بجز عشق آن ویران دل، آن دل نہ بود مگر از آب وگل
عشق کانسواءِ دل ويران آهي . اها دل نه آهي مگر مٽي ۽ پاڻي آهي.
گرنہ باشند متاثر از عشق او، ھئی ھئپ از مردگی زندہ بشو۔
جيڪڏهن تنهنجي دل عشق کان متاثر نه آهي . ته افسوس آهي مئل مان جيئرو ٿيءُ
مردہ دل آنست کی درون درد نیست ، عاشق آن نیست کہ رخش زردنیست
مئل دل اها آهي جنهن ۾ درد نه آهي، عاشق اهو نه آهي جنهن جو منهن هيڊو نه آهي
عشق ھدایت بکمالت بود، عشق کمالات وولایت بود
عشق جي هدايت ڪماليت جي آهي . عشق ۾ ڪماليت جي ولايت آهي
عشق دو ایکی میکند، بیخ دوئی رااز میان برمیکند
عشق ٻن کي هڪ ڪري ٿو ڇڏي وچ مان ٻيائي جي پاڙ پٽي ٿو ڇڏي.
عشق بہ رساند کمالت ترا، عشق بہ بخشد عنایت ترا۔
عشق توکي ڪماليت تي پهچائيندو .عشق توکي عنايت بخشيندو
عشق نیا ردبہ ملامت ترا، عشق دھددرجئہ ھدایت ترا۔
عشق توکي شرمسار نه ڪندو. عشق توکي هدايت جو درجو ڏيندو.
عشق آن شھزہر بود برھمہ ، شیر ھمان است دیگران چون روبھہ
عشق سڀني کان زور آهي . عشق شينهن آهي ٻيا لومڙي وانگر آهن.