نشئيءَ جي واڙي پوکڻ
مطلب ته هي آدمي اهونشي آهي. نشو هن کي به ان جو آهي واڙي الله جو ذڪر اٿس. ٻج ڏيڻ وارو الله ۽ رسولﷺ۽ مرشد اٿس. اهو نشو آهي. جو جنهن ذڪر وساري ڇڏيو اٿس. ٻوڙپلاءَ کايون صبح تائين ننڊ ۾ گوگهرا پيو هڻي جاڳ ئي ڪانه ٿئيس گدرا هن جا دم آهن گدڙ خبيث خيال اٿس. جيڪي گدرا کائي ٿا وڃنس جنهن مرشد ذڪر ڏسيو هيس سو به ڦهڪا ڪڍرائيندس. رسول خدا به دوزخ جي باهه وجهرائيندس ڍل جو صوبيدار غزرائيل هٿ ڪڙي هڻي ڪاري ڪوٽ ۾ وجهرائيندس پوءِ اتي قالو يا ويلنا جون دانهون پيو ڪندو.
بيت
اي زخوردن نان شدي گمراهه است غيرذ کرش کافروبت پرست
اي ميان ماني کائڻ سان گمراهه ٿيو آهين ان جي ذڪر کانسواءِ بت پرست ڪافر آهين،
جله عمر تو تباه از خواب شد خواڀ تواز حق همه حجاب شد
تنهنجي سڄي ڳمر ننڊ ۾ تباهه ٿي ويئي تنهنجي ننڊ حق کان اوٽ ٿي ويئي
واءِ بوتوزين خيال گمراهي همچون کو ران بيخبر اندر چهي
تنهنجي گمراهي واري خيال تي افسوس آهي انڌن وانگر بيخبر ٿي کوهه ۾ وڃي ڪرئين.
تراک افيون نان بگير اي هوشيار کن غذائي نور حق ليل ونهار
آفيم ۽ ماني کائڻ ڇڏي هوشيار ٿيءُ رات ڏينهن ذڪر جي نور جي غذا ڪر،
کم کم ازنان دست برداري کنيد، نفس دون رابرسردار کنيد،
ماني کان هوريان هوريان هٿ ڍور ڪريو. ڪميني نفس جو سر ڦاهي چاڙهيو.
گر خوري يک روزانو نور خدا نان حيواني کني يکدم رها
جيڪڏهن هڪ ڏينهن حق جي نور مان کائين ته هڪدم جانورن وارو کاڌو ڇڏين ڏئين،
از ازل چون قت توذکر حق است، از غذائي نفس گشتي زير دست
ازل کان تنهنجو کاڌو ذڪر حق جو آهي. مگر نفس جي غذا توکي زير دست ڪيو ڳيو آهي.
گرچه شوق نان نه بود شوق خدا، اندرين معنيٰ همي يابي بقا
جيڪڏهن ماني جوشوق نه هوندءِ ته خدا جو شق ٿيندءِ پوءِ هن معنيٰ ۾ بقا حاصل ڪندين
شُو چو طفل شير خوارو پاک جان، تاروي يکدم سوئي آسمان
کير پياڪ ٻار وانگر پاڪ جان ٿيءُ ته هڪدم آسمان ڏانهن پرواز ڪرين.
آسمان چه عرش زير پاءِ تو. ازمکان تالا مکان پس جاءِ تو.
آسمان ڇا عرش ته تنهنجي پيرن هيٺيان هوندو. مڪان کان لامڪان تائين تنهنجي جاءِ هوندي
اين شغال دزدرا گردن بزن، تيغ ذاکر الله دم اور ابزن
هن چورگدڙ جو ڪنڌ ڀڃ هن کي الله جي ذڪر جي دم جي ترار هڻيس