ٿريءَ جي ڳالهه
مطلب ته هي آدميءَ جو بوتو اهو آنو يعني تنبو آهي جنهن مان مرڻ مهل اهو لومڙ نفس نڪري پوندو ۽ ڊوڙي وڃي قبر واري کوهه ۾ ڪرندو حياتيءَ جا دم تنبي جي خدمت ۾ وڃايائين هن کي گمان هو ڪو اٺ پيدا ٿيندو مگر اٺ جي بجاءِ لومڙ نڪري پيو.
بيت مثنوي
اين کدوه مغز اُشترم دان نيست بيضه نيست اشتر اندران
هي ڪدو مغز کانسواٰءِ آهي ان کي اٺ نه سمجهه اهو نه آنو آهي نه وري اندر اُٺ اٿس
اين تن توچون کدوئي جوف خشک مشک دانسته م خراو هست پشک
هي جسم ڪدو جي تنبي وانگر سڪل کوکو آهي مشڪ سمجهي خريد نه ڪر مگر اها سڪل کل اٿيئي
عمر خود برباد کردي اندرو . که چه حاصل کردي ئي ناشته. رو؟
پنهنجي عمر ان ۾ برباد ڪئي اٿيئي منهن. بڇڙو ڪرڻ کانسواءِ ڇا مليئه
نفس تون چون روبه پر حيله ساز . ميز نداو مرتراد حرص وآز
تنهنجو نفس اٽڪلن سان لومڙ وانگر ڀريل آهي. اهو توکي حرص جي آڙاهه ۾ اڇليندو.
اين کدو بگذار سوني دل خرام، آنکه ذات اوکند باتو کلام
هيءُ تنبو ڇڏي دل خريد ڪر. ته اها ذات پاڪ توسان ڪلام ڪندي.
همچون موسيٰ تو کليم الله شوي طور سينا عرش اعظم برروي
موسيٰ وانگر تون الله سان ڳالهائيندين عرش اعظم ۽ طور سينا تي ويندين
شوق ذکر حق تعاليٰ پار کن خويش راتو اندران دربار کن
حق تعاليٰ جي ذڪر سان شوق رک . پاڻ کي ان دربار ۾ موجود ڪر.