لهر ٿي جاڳي ڪري ٻي لهر ۾
لهر ٿي جاڳي ڪري ٻي لهر ۾
ڇو سمندر ڇو ڀلا سمهين نٿو.
رات جي ڏيئي ۾ جاڳن ٿا جنم
گهنڊ مندر ڇو ڀلا سمهين نٿو.
زندگي ڪيڏي ذلالت شڪستون
تون سڪندر ڇو ڀلا سمهين نٿو.
ٻاهر ڪيڏو اڄ مسافر مينهن آ
منهنجي اندر ڇو ڀلا سمهين نٿو.
جاڳ جي ٻيڙي ته پرزا ٿي چڪي
شاهه بندر ڇو ڀلا سمهين نٿو.
گهر تي ڀاتين سان ستو آ ڀاڪرين
کڙڪندڙ در ڇو ڀلا سمهين نٿو.