خوابن جو سفر
منهنجا خواب کڻي او سورج!
ايئن وڃين ٿو
هير هوا جي توڏي تانگهي
منهنجا لڱ ڏنڀي ٿي
پونيارڙي جي هن ويلا ۾
کنهنبو رت ميارون ڏي ٿو،
فوجي جرنيلن جون پيڙهيون
مون کي هر هر ياد اچن ٿيون
سپنن جي باغيچن ۾
ڪنڊا ڪنڊا ٿي اڀرن ٿيون،
منهنجي ڌرتيءَ جون هي وستيون
۽ هي روئيندڙ ٻار هنجن تي
تن جو اڄ مياري هرڪو،
جيڪو منهنجي ڌرتي تي
ڪا هڪڙي رات ٽڪي پيو آ
يلغارون يلغارون آهن
ڪيڏيون مند ميارون آهن
نعرن تان ويساهه کڄي ٿو،
ڪرڻا ڪرڻا رت ٽمائي
ها پر تون ڪنهن پار وڃين ٿو
منهنجا خواب کڻي او سورج
ڪهڙي باک وراڻي ڏيندين
ڪهڙي سڏ ورائي ڏيندين،