ساٿ جي موسم
ساٿ جي موسم
فقط جهٽ پل لاءِ ايندي آهي!
۽ پوءِ آنڌيون آڻي،
وڻن کي جڙن کان اُکيڙي ڇڏيندي آهي.
پري کان
جڏهن انبن جي موسم ايندي آهي
ته،طوطا خوشيون ملهائيندا آهن
هرڻيون،
جي ڦٽندڙ ڪنهن نئين آبشار کي
ڏسنديون آهن
ته،جهونگارينديون آهن؛
۽ اسانجو اکيون
ڪنهن انگور جي وَل کي ڏسِي،
جَهپٽنديون آهن، جيئن
ٻارَ، پٽ تان لڌل بسڪيٽ تان
وڙهندا آهن!
ڪوجهيون سرڻيون،
جن جون دليون
ٽجوڙين ۾ بند هونديون آهن،
لغڙ ڏسنديون آهن ته،
اُلرجيو سوچينديون آهن،
”اسين پنهنجين محبتن جا
ڪاٽا ٿيل لغڙ،
اڃا نه ڳولي سگهيون آهيون!“
جڏهن پوهه ۾ پوڙهيون
سگري ٻاري، تاريخ ٻڌائينديون آهن،
تڏهن پيار جا ڪئين ڪوئلا
ساٿ جي موسم گهاري
ڦليار ٿي ويندا آهن!
سچ پچ ته،
ساٿ جي موسم
فقط جهٽ پل لاءِ ايندي آهي.
***