نڪا چاندني هن نگر دوستو!
نه پايل آ پنهنجي پڌر دوستو!
وڻن تي اداسيءَ جا آهن صليب،
شهيدن جو هي آ شهر دوستو،
اوهان جي عبادت-گهرن مان اڃان،
گناهن جو آهي گذر دوستو.
ڪُرِي ڪونج شايد آ ڪيٽيءَ مٿان،
وياڪل آ ڪيڏو وڳر دوستو.
**
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو