نظم : لَهر لَهر ۾ ڇڻڪي جهانجر
تارن سيڄ وڇائي آ
ڪينجهر سانجهيءَ جي کهنبي ۾
ڪيڏو ڏس شرمائي آ.
بيچين ٿيو آ سڪ جو ساگر
ڇولين ڇم ڇم لائي آ
ڪهڙي واءُ لڙيا وڻجارا
ڪيڏو دل گهٻرائي آ.
جيءَ اندر ڪا جُڳجڳاندر
ساجن سڪ سمائي آ
ڪا ڪونج اڪيلي ڪيٽيءَ تي
ڪڻڪي آ ڪُرلائي آ.
لَهر لَهر ۾ ڇڻڪي جهانجر.
**