خاموشيءَ ۾ هلڪو کڙڪو ڳالهائي ٿو،
دمُ ٿو گُهٽجي، کوليو، ڪمرو ڳالهائي ٿو.
تنهنجي، پاڙي/گهَر جا ماڻهو ڪيڏا اڻڄاتل،
مون سان تنهنجي گهر جو رستو ڳالهائي ٿو!
”هو بي گهر هوندي، جنگ بقا جي وڙهندي ويو
سُتل گهر وارن سان ڪتبو ڳالهائي ٿو!
پيار، وفا، ماڻهپ جون ڳالهيون، گونگيون ڳالهيون،
ماڻهو جي مايا جو رُتبو ڳالهائي ٿو!
جانيءَ جو جوڀن تاسارو آهي، تڏهين،
حق بخشايل ناريءَ جهڙو ڳالهائي ٿو!
***