آدرش
اڄ هوا
ڳوٺ منهنجي تان گهلي آهي،
مگر اسان جي ديش جي وڻن تي
لُنوندڙ پکين
چمڻ جي چال بدلائي آ ڇڏي.
رات ۽ ڏينهن
صبح ۽ شام
هر گهڙي
بک جيڏي ڪڙي آهي
نيڻ ننڊاکن ۾
وقت نئين جي تار آ،
اچ ته اڄ ستارن کي
گيت ڪو ارپي ڇڏيون،
پيٽ خالي آ مگر
آءُ ته پنهنجا لڙڪ اوتي
نيڻ آجا ڪيون وري
پيار جي صدقي
چمڻ جي چال کي اوريون وري.
**