زندگي مضمون ٿي وئِي درد جو،
زندگي ٽهڪن ڪهاڻي ڪا نه ٿِي.
سُوال، سُوالن مان ڦٽا ٽارين جيان،
بحث جِي پيارا پُڄاڻي ڪا نه ٿي.
اڄ به ڪينجهر تي مُهاڻيون سَوَ مگر،
ڪا به نُوريءَ مَٽِ مُهاڻي ڪا نه ٿي.
روُحَ جي هرڻيءَ ڊُڪي رڻ جهاڳيو،
ڪنهن به تڙ تي اُڃ اُجهاڻي ڪا نه ٿِي.
مان نه سوڍو، مينڌرو بنجي سگهيسُ،
هُوءَ به مومل پٽ-راڻي ڪا نه ٿِي،
ڇا وڇوڙي ذهن ۾ ٻارِي وسيمَ،
باهه برکا کان وِساڻي ڪا نه ٿي.
***