ڪنهن منظر ۾، نيڻ اسان جا گم ٿي ويا،
دوست! سفر ۾ ، نيڻ اسان جا گم ٿي ويا.
ڳوليم پئي ڪجهه گهري گهري پاڻيءَ ۾،
آخر جر ۾، نيڻ اسان جا گم ٿي ويا.
سالن کانپوءِ موٽياسين پر، ڪو به نه هو،
خالي گهر ۾، نيڻ اسان جا گم ٿي ويا.
ڪوئي ڄاتل چهرو ان مان ظاهر ٿيو،
جيئن پٿر ۾، نيڻ اسان جا گم ٿي ويا.
ڪڙڪي پيو هو اوچتو لشڪر لفظن جو،
۽ ڪاڳر ۾، نيڻ اسان جا گم ٿي ويا.
جن تي ڪوسا چپ رکيا ها محبوبا!
سي به قبر ۾، نيڻ اسان جا گم ٿي ويا.
***