گم ٿي ويل جهنڊو
جڏهن منهنجي جنم جو پل آيو
ته آئون ڀتين جي پاڙن ۾ هوس!
جتي مون کي
ڪنهن پراڻي لکت مطابق
روئڻ سيکاريو ويو؛
جڏهن آئون پنڌ ڪرڻ سکيس
ته، منهنجي هٿن ۾
هڪ معاهدو ڏنو ويو؛
۽ منهنجي پنڌ جي رفتار مقرر ڪئي ويئي،
۽ جڏهن مون
هڪ ڪشادي گهر جي تمنا ڪئي ته،
سڀ رستا خاموش ٿي ويا،
وڻن پنهنجا ڪنڌ جهڪائي ڇڏيا؛
۽ هڪ اک واري تاريخ
مون ۾ نهاري ٽهڪ ڏيندي رهي!
ٽاڪ منجهند جو
مون هڪ وڻ جي ڇانَو ۾ بيهي
پنهنجي گم ٿي ويل جهنڊي جي
باري ۾ سوچيو آهي؛
جيڪو موتي جي گلن جهڙو هو؛
جيڪو
پنج هزار سالن جي لشڪر ۾
وڃائجي ويو آهي!
**