لٽجي ويل ڳوٺ جو هڪ منظر
ٺڪاءَ مٿان ٺڪاءَ ٿيو
۽ ڳوٺ گهيرجي ويو.
ننڊا کڙي جوڀن اٿي
آرس ڀڳو.
وَرَ اٿي بندوق کنئي
۽ ونيءَ کان موڪلايو
۽ اڌوريون رهجي وييون
چاهتن ۽ محبتن
ڀريل چُميون
ٺڪاءَ ٺڪاءَ ٺڪاءَ هئا.
گوليءَ اچي
جهوپي اندر
جهاتي وڌي.
۽ هراسيل نيڻ ويا
پٿرائجي.
ڇاتين رڙهي
سيني اندر
گوليءَ کي ڪجهه
جڳهه ڏني.
عاج جون چوڙيون سموريون
ٽڪرا ٽڪرا ٿي ويون.
موهن شهر لٽجي ويو
موهن شهر لٽجي ويو
هن نگر جو نَڪِ هئي
جا ناچڻي
چؤنڪ تي ننگو ڪري
تنهنجا اُرهه
ڪپيا ويا،
هر مَنهنَ سڙي ويو.
هر جُهڳي جلي ويئي.
اي ڪراڙ جا ڪوي!
اسان جا گهاري زندگي
سا زندگي ڪيئن لڳي؟
**