تاريخ هاريل لشڪر جيان!
او نرڄا! ڪهڙي ننڊ سُتين،
تو ڇو نه اڃان ڪجهه سوچيو آ؟
هي ديس اُڃايل هرڻيءَ جيان
ڄڻ پوئين وک کڻي ٿو پيو،
توڻي جو يڳ لنگهي ويا هِن،
پر ڳالهه اڃا ڀي ساڳي آ.
هي ديس دکايل ٽانڊن تي،
۽ رهبر پنهنجي راهُن جا،
ڄڻ ويڪو مال آ، مانڊن تي.
جو ڪنڌ کڄيو ٿي ڳاٽ جيان،
سو ٽوڙيو ويو ٽڙڪاٽ هٿان،
هر دانهن دٻائي ويئي آ،
ڄڻ ٻانهن ڦٻائي ويئي آ.
ڪو صوفي، ڪوئي سنتُ نه آ،
هي آترويلا، انت نه آ.
جن ڪالهه ’مدد‘ جي مستيءَ سان
ڌرتيءَ جو سينو چيڀاٽيو
سي اڄ به ساڳيا گهوڙا هِن
ڇا تنهنجا ڪن به ٻوڙا هِن؟
جا ڪالهه هئي سا اَڄُ نه آ،
تاريخ هاريل لشڪر جيان،
ڄڻ پويون حرف لکي ٿي پئي
هي ديس ڪهاڻي ٿي پئي ٿو،
ها ڄڻ ته پڄاڻي ٿي پئي ٿو.
او نرڄا! ڪهڙي ننڊ ستين؟
**