لا حاصل جو حاصل ڇا هي؟
ڪهڙي مٽيءَ کي ڳولين ٿو
اجايو پاڻ رولين ٿو.
نڪو ڪنهن نينهن جي نگري،
نڪو ڪنهن سونهن جو سايو،
رڳي گهايل دليون آهن،
نه ڪي مُرڪن جا ڪي ميلا،
نه ڪِي ٽهڪن جا ڪي ٽولا،
نه ڪنهن چوڙيءَ جو چرچو آ،
نه ڪنهن پايل جو کڙڪو آ.
رڳي چنچل هوائن تي،
نگاهُن جي صدائن تي،
سڄو جوڀن لٽايوسين.
اکين جو منڊ ڀي ناهي،
اسان تي ڪنهن به صورت جو:
لٿو ڪو چنڊ ڀي ناهي.
نه ڪو ڪنهن راهه سمجهائي،
نه ڪو رهبر رهيو اڳتي،
نه ڪو ڪنهن دانهن ورنائي
سموري راهه جا پانڌي،
پنهنجي ئي لاش جا ڪانڌي،
نه ڪِي ڪو دڳ مليو آهي،
لٽيل ڪنهن قافلي وانگيان،
نه ڪِي اورار جا آهيون،
نه ڪِي پرار تي پهتا.
اسان وٽ جي قصا هِن،
جواني جي ڪهاڻيءَ جا،
اڌورا ڄڻ ته حصا هِن.
اڙي او پيار جا پاڳل،
کڻي ڪشڪول نيڻن جا
ڪهڙي مٽيءَ کي ڳولين ٿو.
**