شاعري

ڏيئا ڏيئا لاٽ اسان

هي ڪتاب سنڌ جي ڏات ڌڻين حسن درس، حسن مجتبيٰ، سعيد ميمڻ، اياز جاني، ڪوي، وسيم سومرو، بخشڻ مھراڻوي، اثر، جان خاصخيلي، امتياز ابڙو، ارشاد ڪاظمي، زاھد دارا ابڙو، عطيہ دائود، پشپا ولڀ، امر سنڌو ۽ شبنم گُل جي شاعريءَ جو گڏيل مجموعو آھي جنھن جو سھيڙيندڙ مظفر چانڊيو آھي. ھن ڪتاب جو مھاڳ/مقدمو عظيم ڪوي شيخ اياز لکيو آھي.
Title Cover of book ڏيئا ڏيئا لاٽ اسان

انقلاب جا سڀ نعرا، بلٽ پروف آهن.

انقلاب جا سڀ نعرا،
بلٽ پروف آهن.

جيئڻ جي گناهه ۾
زندگي جي چؤواٽي تي مارجي ويل
اي راجيوَ!
تنهنجي مرتيئي جو درد
ويهين صديءَ جي ڪُک ۾
ڪنهن ڦٽ جيان زنده رهندو.
انقلاب جا سڀ نعرا
بلٽ پروف آهن،
پر!
فاشي ورديون،
رڳو زبان وڍڻ ڄاڻين ٿيون.
لاطيني آمريڪا ۽ آمريڪا کان وٺي
ايشيا جي سنڌ تائين،
لڙڪن جي سنگهرن ۾ سوگها ٿيل
اسان سڀ جيڪي
درد جي سفر جا راهي آهيون،
خبر آهي تن کي ته
نئين عالمي نظام وٽ
اسان کي ڏيڻ لاءِ
کير جي فيڊر بجاءِ
آهي رڳو، گندرف ۽ شيهي جي گولي.
اسانجون جوانيون، انقلاب!
اسانجون مرڪون، احتجاج!
۽ اسان جا لُڙڪ
اسان لاءِ نعرا اُڻي رهيا آهن.
اسان جون راتيون،
وڍجي ويل زبانن جو آواز
۽
اسان جا ڏينهن،
مارجي ويل ساٿين جا خواب آهن
جن جون اکيون
انقلاب جنمينديون آهن
سي ٽوڙهي ڦاٽڪ تي
پيرين اگهاڙين هلندا آهن
جنهن گولي، تو کان نعرو کسيو هو
سا،
امن جي اک ۾ ڦُلو آهي.
فاشزم!
وردين جي ڳچي مان پٽو
رڳو ان لاءِ ڍور ڪيو هو ته
ٽين دنيا جي نوجوانن جون
هزارين دنيائون رڙڪي سگهن.
ڪنهن به عالمي نظريي کان بيخبر
پهرين آڪٽوبر تي
ڪٺل زندگين کان وٺي
هالا ناڪي تي مارجي ويل
فهيم عباسي تائين.
ڪُسجي ويل سڀ دُنيائون ۽
تنهنجو مرتيو،
راهل، پريانڪا ۽
چوٿين دُنيا جي نوجوانن جي دلين لاءِ
اُهو ڏک آهي
جنهن جي جهول ۾
پوهه جا گم ٿي ويل خواب سمورا
۽ غلام ڌرتين جو مستقبل
جاڳي پيا هِن.

***