شاعري

ڏيئا ڏيئا لاٽ اسان

هي ڪتاب سنڌ جي ڏات ڌڻين حسن درس، حسن مجتبيٰ، سعيد ميمڻ، اياز جاني، ڪوي، وسيم سومرو، بخشڻ مھراڻوي، اثر، جان خاصخيلي، امتياز ابڙو، ارشاد ڪاظمي، زاھد دارا ابڙو، عطيہ دائود، پشپا ولڀ، امر سنڌو ۽ شبنم گُل جي شاعريءَ جو گڏيل مجموعو آھي جنھن جو سھيڙيندڙ مظفر چانڊيو آھي. ھن ڪتاب جو مھاڳ/مقدمو عظيم ڪوي شيخ اياز لکيو آھي.
Title Cover of book ڏيئا ڏيئا لاٽ اسان

آئون تو کي چاهيان ٿو!

آئون تو کي چاهيان ٿو!

هڪ مخصوص رفتار ۾
پنهنجي وڇوڙي جي ڄمار وڌي رهي آهي؛
۽ پاڻ پنهنجيون ائڊريسون ڳهي ڇڏيون آهن.
آئون پنهنجن قدمن کي رضامند رکان ٿو
پر پوءِ به هُو تو ڏانهن وڌن ٿا!
مون کي تنهنجي سرمي جيتري جاءِ کپندي هئي!
مگر مڇيءَ ۽ پاڻيءَ جي وچ ۾
هڪ مهاڻو پيدا ٿيو.
منهنجي سيني ۾ درد ائين آهن
جيئن ڪنهن قبر ۾ اونداهه!
آئون جيئرن کي ڳوليان ٿو
مگر موٽ ۾ پاڇا ڏسان ٿو؛
رات ٿئي ٿي،
۽ تون پنهنجي ننڊ ڇڏي
منهنجي ننڊ ۾ اچين ٿي
آئون تو کي چاهيان ٿو،
مگر ڪنهن حلف کڻڻ جي قوت ۾ ناهيان
جو، منهنجي جسم تي ايتريون دستخطون آهن،
جيتريون انب ماڇيءَ جي گڏهه تي ڪاٺيون!
مون کي ياد آهي،
تو منهنجا لڙڪ اگهيا هئا
جيئن ڳوٺاڻيون ڦٽيون چونڊينديون آهن!
مون تو کي ڇُهيو هو،
۽ هڪ چشمي ۾ تبديل ٿي ويو هوس!
شايد تون سمجهي سگهين
ته، مون پنهنجن خوابن جي پوک
ڪيترو پري کان جَلندي ڏٺِي؛
مونکي رستو ڏيندڙ سڀ ڏاڪڻيون
سانجهيءَ ڏانهن ويون!
مون پنهنجي زندگيءَ جو گهڻو عرصو
ماکيءَ جي مکين جا ڏنگ ڪڍندي طئي ڪيو.
هينئر آئون
ڪنهن پهاڙ هيٺان آهيان؛
۽ پنج هزار ميل پري منهنجو وطن،
هڪ دل!
منهنجي دل مانيءَ جي هڪ ڳڀي کان
شڪست کاڌي؛
۽ آسمان به
منهنجي ڪهاڻي وساري ڇڏي!
”اُف!
تنهنجو وهاڻو ٿيڻ جي تمنا ئي رهي!“

***