سُبحان جي ساراهه
بنايو آ سُبحان سنسار ڪهڙو!
قلم، لوح، ڪرسي زمين آسمان،
گهڙيءَ ۾ بنيو آهي گلزار ڪهڙو!
قمر، شمس، ڪَتيون، ستارا سوين،
لِکان ڇا لَکن جو مان اظهار ڪهڙو!
ملائڪ مُقرب ڪِ حورون هزار،
ڪيو ”ڪُن“ سان قيوم ڪردار ڪهڙو!
رهن ري ڳڻپ جت ٿا رضوان ڪَئين،
انهي عرش جو آهي اسرار ڪهڙو!
رکيا راز رب رات ۽ ڏينهن ۾،
نئين سج نمونو ٿيو نروار ڪهڙو!
ڪرشما ڪروڙين سي قدرت سندا،
گهمي ڏس گهڙيءَ ۾، آ گلزار ڪهڙو!
جبل جت نديون واهه ڍورا ڍنڍون،
ڪيو ڏس ڪرم آهه ڪلتار ڪهڙو!
پريون جِن انسان عدد ۾ اَپار،
ازل ۾ ڪيو تن آ اقرار ڪهڙو!
وساريائون دل تان دنيا ۾ رهي،
انهن اڄ ڪيو آهي انڪار ڪهڙو!
خدا جو نه ”شورا“ ٿئي خوف ڪنهن،
کريءَ ڳالهه تان کر کي آ خار ڪهڙو!
***
(19 جون 1980 ڪنگورو، ڳوٺ مولوي عبدالحئي نوحاڻي)