اکيون اوچتو اڄ اُلاري هليو ويو
مِٺي مُرڪ سان محب ماري هليو ويو.
ڪرڻ ڪِيس اهڙو جڳائي نه جاني،
دکايل جي دلڙي ڌتاري هليو ويو.
ڪُٺو قرب تنهنجي ڪريان ڇا قريب،
سِڪايل ڇڏي بي سهاري هليو ويو.
وڍي ٿو وڇوڙو مُئل ماس کي،
وفا جا وچن سو وساري هليو ويو.
ڪُٺل قرب جي تي ڪجي ڪهل پر،
اندر ۾ ڪي اُڌما اٿاري هليو ويو.
ٿئي توکي ديدار ”شورا“ نصيب،
کڻي نيڻ نازڪ نهاري هليو ويو.
***
(16 ڊسمبر 1991ع مبارڪ جروار)