آزمايل کي وري آزمائي نه سگهياسون
نئين زخم سندو سور سڻائي نه سگهياسون.
اکيون ئي اکين کان ته پُڇڻ لڳيون ليڪن،
دل جو حال اسان توکي سڻائي نه سگهياسون.
ساري عمر آس هئي، اڱڻ اچين مون،
تون جي ملئين ته پوءِ مسڪرائي نه سگهياسون.
سُکن جي سڌن ۾ ويا سال لنگهي ڪَئين،
مگر پاڻ کي ڪو بار کڻائي نه سگهياسون.
خواب هو، يا سوچون هيون يا صرف خيال،
اڄ تائين اسان جنهن کي ڀُلائي نه سگهياسون.
باغن جي هيڊين ٽارين تي اُهي گل،
ڇا ڪنهن نه ڏٺا؟ جن کي ٽڙائي نه سگهياسون.
جيئن به گذري، گذاري سون اي ”شورا“
ڇا ٿيو جي پنهنجو پاڻ کلائي نه سگهياسون.
***
9 جنوري 1985ع ڳوٺ سومرو لغاري سريوال