تنهنجي عشق اندر آئون ڏينهن رات چريو آهيان
تنهنجي ويندي سري سهڻا آئون ڪين سريو آهيان.
ڏينهن چار حياتي آ، ايڏو ناز نه ڪر سهڻا،
روئان راهه وٺي تنهنجي، جو قرب ڪڙيو آهيان.
هي جور جدائي جو ٿو موت مثل ڀايان،
منجهه باهه برهه جي مان، نُنهن چوٽي سڙيو آهيان.
ڪريان عرض ٻڌي ٻانهون مڃ منٿ منهنجي مٺڙا،
ڪر ڪين نڌڻڪو مون، تنهنجي پلئه پريو آهيان.
تنهنجي شوق اندر ”شوري“ ڏٺا ڏينهن جدائي جا،
ڪر هاڻ ڪرم تنهن تي، جو سڪ ۾ سڙيو آهيان.
***
23 جون 2005ع مسڻ وڏي