اکين ۾ چند لڙڪ لڪائي کڻي تون هل
هن موتين کي شهر کان ٻاهر کڻي تون هل.
هر هر ديار گل ٿو آواز ڏئي اسان کي،
انهي گليءَ مان خاڪ جو پيڪر کڻي تون هل.
هن ترڪ ميڪشي جي هجي ڪائي يادگار،
ٽوڙيو آ جنهن کي تو ته سو ساغر کڻي تون هل.
نذرانهءِ وفا آ نمائش کان بي نياز،
ناهي ملڻ گلن جو، پٿر کڻي تون هل.
هن بيوسي جي شام جو ڪجهه سير ئي سهي،
پاڻيهي پنهنجو پاڻ سر محشر کڻي تون هل.
ڪونهي ڪُڇڻ جي ”شورا“ ڪائي ڪٿي گهٽي،
هن انجمن مان حرف مڪرر کڻي تون هل.
***
9 مئي 1985ع ڳوٺ سومرو لغاري