چنڊ نڪري ايندو اعتبار ته ڪر
روشني به ٿيندي انتظار ته ڪر.
عشق ساڻ سونهي ٿي هر جيون،
دل لڳائي هي ڪاروبار ته ڪر.
ڪَن ريس مٿئي آسمان وارا،
صحرا کي سگهو ائين پار ته ڪر.
آهين جي رياضيءَ جو ڄاڻو،
منهنجا به زخم هي شمار ته ڪر.
سوز آواز جو سهڻو سنگم،
عشق مذهب ڀلا اختيار ته ڪر.
آهي پيار ڪرڻ جي جرم هتي،
اهڙي ”شورا“ خطا بار بار ته ڪر.
***
17سيپٽمبر 1984ع ڳوٺ سومرو لغاري سريوال