ڪڏهن ديدار تي بندش، ڪڏهن دلدار تي بندش
ڪڏهن انڪار تي بندش، ڪڏهن اقرار تي بندش.
چمن ۾ چهچٽو ناهي، ڪَليون ڇا لئه ته ڪومايون،
ٻڌو ٿم پئي عجيبن جي وڃڻ گلزار تي بندش.
رقيبن کي روا ناهي گهٽيون ڪن بند گهايل جون،
ڪڏهن مُرڪي ملڻ تي يا ڪڏهن کين ڪار تي بندش.
مَٺو ڀانئين مِٺو ڀانئين ڪريان ڪِيئن ڪوڙ ڪانئر ٿي،
هِتي بندش هُتي بندش هلي هر پار تي بندش.
جيئن پيا جي جُڳن کان هِت اِجهو کَر سي ئي ٿا کامن،
نه رهندو ڪو رقيبن مان، رقابتدار تي بندش
سَقيمن کي سَگهائي ڏي، صحت ناهي تنين سالم،
چُمڻ ڏي چانٺ چشمن سان نه ڪر بيمار تي بندش.
نکٽ نوري لکين لاٽون پرينءَ منهنجي جو هڪ پَرتو،
رُخِ انور آيو ”شورا“ مَههِ انوار تي بندش.
***
(13 اپريل 1985ع مسڻ وڏي)