انجام تي آئين نه، هاڻي انتظاريءَ تي ته اچ،
ڏينهن ٿيا ڏاڍا ڏٺي، لاچار لاريءَ تي ته اچ.
اک اٿم اسٽان تي، آيا اڃا ناهن عجيب!
دل ٿي ڌڙڪي، برهه ڀڙڪي، بي قراريءَ تي ته اچ.
تنهنجي فرقت ۾ ٿو ڦٿڪان، ڪرڪُٺل ڪو آ ڪڪڙ،
تو سوا سڀ سُک ڦٽا، سنڀال ساريءَ تي ته اچ.
خط لکيم خدمت ۾ سهڻا پر نه پهتم ڪو جواب،
ٿو پچان پلپل پيارا، پوئواريءَ تي ته اچ.
دم دلاسا ڏنم دل کي، ”محب ملندم اڄ ضرور“
آڳ اندر ۾ ڌڳي ٿي آه و زاريءَ تي ته اچ.
ڪانگ قاصد ڪَئين اُڏايم، پر نه پيو پرين پتو،
موڪلايان ٿو مٺا، بستر بيماريءَ تي ته اچ.
نينهن تنهنجي آ نهوڙيو، اجل آيم اڄ سُڀان،
قرب جو توکي قسم! هن اَشڪباريءَ تي ته اچ.
طلب ۾ تنهنجي ته ”شوري“ ڏيهه ڏونگر ڏوريا،
غم اندر غلطان آهيان، غمگساريءَ تي ته اچ.
***
(15 سيپٽمبر 1980ع ڪامارو شريف)