محب منور مَهه لقا منٺار مُنهن موڙي نه ڇڏ.
وار ڀنڀا وار مُنهن تان ڇيڪ سي ڇوڙي نه ڇڏ.
وار واسينگن سَندئي واري وڪوڙيو ور ڏيئي،
نيڻ ناري ناز سان ٻيهر مٺا ٻوڙي نه ڇڏ.
جي ٽلين ٽهلين پيارا مات مورن ۾ پوي،
مڙهيل موتين جي لڙهي ، ٽهڪ ڏيئي ٽوڙي نه ڇڏ.
اڄ چکائج چاڳلا پنهنجي چپن جي چاشني،
جيءَ ۾ جاني جهور جهوران جي جَڙا جوڙي نه ڇڏ.
ٿئي مٺا منظور ”شوري“ جي ادب سان اِلتجا،
تير تفنگون تيز پنهنجون خوبرو کوڙي نه ڇڏ.
***
(19 جون 1980ع ڳوٺ مولوي عبدالحئي نوحاڻي ڪنگورو)