تصوير اڳيان تنهنجي ڏينهن رات رنو آهيان
تو آهي جدائي ڪئي ٿيو ڇورو ڇنو آهيان.
تنهنجي آهي سري ليڪن منهنجي ڪين سري سهڻا،
ڏينهن رات ڏکن ۾ ڄڻ ٿيو ڏنجهه ڏنو آهيان.
ڏيئي پيار ڪري پنهنجو پوءِ ڇو آ وڇوڙيو تو؟
ڏيان دانهن ڀلا ڪنهن کي جو ڇيهه ڇنو آهيان.
ڏني تو آ سزا جيڏي، ناهي ايڏي خطا منهنجي،
ڪجهه رحم ڪريو راڻا، جو ڇيڄ ڇنو آهيان.
ايڏو ناز نه ڪر سهڻا، هِن حُسن جواني تي،
سڀ فاني فنا تون مان، ڄڻ سڙيل پنو آهيان.
ٺري نيڻ پون ”شورا“ جي پيارل پرچي پئي،
پوءِ بوند بهاريءَ ۾ ڄڻ ڀيڄ ڀِنو آهيان.
***
22 اپريل 2007ع آچر مسڻ وڏي